Język, to oparty na obowiązujących w danej przestrzeni (geograficznej lub społecznej) regułach i znakach, sposób opisu rzeczywistości przez człowieka. Innymi słowy to ukształtowany społecznie system komunikacji interpersonalnej. Teorii na temat powstania języka było i nadal jest wiele. Jednak pomimo różnic pomiędzy poszczególnymi hipotezami, badacze pozostają zgodni
w jednej kwestii – język to jedno z największych osiągnięć ludzkości.
Język hiszpański – jak, gdzie i kiedy?
Język hiszpański wraz z francuskim, włoskim, portugalskim oraz rumuńskim należy do rodziny indoeuropejskich języków romańskich, których początki wiążą się z dominacją Cesarstwa Rzymskiego w starożytnym świecie. Jego nazwa, podobnie jak nazwa kraju, pochodzi od słowa Hispania, czyli rzymskiej prowincji na Półwyspie Iberyjskim. Rządy Imperium to okres ekspansji języka łacińskiego, z którego z czasem wykształciła się tzw. łacina potoczna stanowiącą podstawę dla rozwoju nowych dialektów, a ostatecznie, już po upadku Cesarstwa, także używanych aktualnie języków. Kolejnym ważnym punktem w historii języka ojczystego Pabla Picassa jest inwazja muzułmańska. Pojawienie się Maurów w VIII wieku, a co za tym idzie zmieszanie kultur, poskutkowało zapożyczeniami, także językowymi. W tym przypadku mówi się o arabizmach. Najbardziej charakterystycznymi przykładami takich wyrazów są te, rozpoczynające się od pochodzącego z języka arabskiego rodzajnika „al-”, np.:
- almirante – admirał,
- algodón – bawełna,
- albañil – murarz.
Pod koniec pierwszego milenium na terenie Półwyspu Iberyjskiego funkcjonowało pięć głównych odmian języka romance (pierwsza hiszpańszczyzna). Jedną z nich był średniowieczny kastylijski, uważany za bezpośredniego protoplastę współczesnego hiszpańskiego. Jego rola umocniła się w 1253 r. na skutek rozporządzenia króla Kastylii i Leónu Alfonsa X, zgodnie z którym w przypadku wszelkich sporów językowych przesądza wersja kastylijska, według której dokonywane mają być również dworskie tłumaczenia. Kolejną istotną datą jest rok 1492, kiedy to za sprawą Antonia de Nebrija, po raz pierwszy spisano i opublikowano zasady hiszpańskiej gramatyki (Gramática de la lengua Castellana). Rozkwit języka przypada na przełom XV i XVI wieku, gdy rządy Ferdynanda Aragońskiego i Izabeli Kastylijskiej doprowadziły do zjednoczenia Hiszpanii, która dzięki kolonialnym podbojom stała się światową potęgą. Wówczas, ujednolicony język hiszpański zaczął obowiązywać nie tylko na terenie całego królestwa, ale także na podbitych ziemiach. Jak wiadomo skutkiem działań kolonizatorów jest fakt, iż większość państw Ameryki Środkowej i Południowej są po dziś dzień hiszpańskojęzyczne. Od 1713 r. za regulowanie języka hiszpańskiego w celu zachowania jego spójności odpowiada Hiszpańska Akademia Królewska (RAE). Zaś od 1991 r. krzewieniem języka oraz kultury Hiszpanii na świecie zajmuje się Instytut Cervantesa. Instytucja organizuje międzynarodowe, certyfikowane egzaminy DELE sygnowane przez Ministerstwo Edukacji i Szkolnictwa Zawodowego Hiszpanii.
Język hiszpański ma do zaoferowania znacznie więcej niż ciekawą historię. Jeśli chcesz się o tym przekonać, skontaktuj się z nami!
